آنـدروگــوژی
آندر اگوژی یا تعلیم و تربیت بزرگسالان، یکی از نظریه های مبتنی بر ویژگی های بزرگسال است. آموزش بزرگسالان فرایندی است سازمان یافته به منظور ایجاد آگاهی ، شناخت و مهارت در بزرگسالان ، تا بتوانند در جهت تکامل و تعالی حرکت کنند و در سرنوشت جامعه خود از لحاظ اجتماعی ، فرهنگی ، سیاسی و اقتصادی مشارکت فعالانه داشته باشند. آندر اگوژی یا تعلیم و تربیت بزرگسالان، به خصوص با معنایی که نولزآمریکایی برای آن قائل می شود، یکی از نظریه های مبتنی بر ویژگی های بزرگسال است. ویژگی های مذکور در این نظریه عبارتست از: خودکفایی و خودشکوفایی بزرگسال، تجربه ی بزرگسال در نقش های مختلف اجتماعی، مقاصد و خواست های بزرگسال برای یادگیری، و هدف وی در یادگیری برای رفع نیازهای فوری و نه برای نیازهای آینده. ناکس عقیده دارد که خود در طول حیات انسان دگرگون میشود و بخشی از تحولات آن با رشد بدنی ارتباط دارد، اما دیگر اندیشمندان، از جمله رایزمن بر این عقیده اند که عده ای از بزرگسالان را دیگران هدایت می کنند و به این دلیل در محیط آموزشی به معلم متکی می شوند. به نظر نولز بزرگسالان مجموعه ی وسیعی از تجربه های متفاوت دارند که می توان به عنوان یک منبع غنی یادگیری از آن استفاده کرد. به نظر کراینک، آندراگوژی یا تعلیم و تربیت بزرگسالان یک نظریه ی باز است؛ یعنی در آن آموزش بزرگسالان انعطاف پذیر و پویا است؛ با نقش های اجتماعی بزرگسال در ارتباط است و جهت گیری بر اساس هدف ها پذیرفته است؛ امکان شرکت فعال بزرگسال در امر آموزش وجود دارد؛ روش های یادگیری بر اساس نیازهای فوری انتخاب می شود؛ محتوای درس ها و تعداد آنها می تواند بر اساس انتخاب بزرگسال باشد یا به سخنی تعداد کلاس ها و تقسیم بندی آنها به روزها به عهده ی بزرگسال است.
